صنعت رنگ و پوشش به سه گروه اصلی شامل رنگ های ساختمانی، رنگ های صنعتی (دریایی، ترافیکی) و رنگ های تزئینی تقسیم می شود. هر کدام از این گروه ها دارای زیرمجموعه های مختلفی از جمله رنگ های مایع (پایه حلال و پایه آب)، پودری و اسپری می باشند. پوشش های نمای ساختمان بخش عمده این صنعت را تشکیل می دهند و رنگ های صنعتی در رتبه دوم قرار دارند. در حال حاضر استفاده از نانو مواد نظیر نانو سیلیس در رنگ ها و پوشش ها به منظور ارتقاء کیفیت رنگ مورد توجه بسیاری از پژوهشگران می باشد. یکی از انواع سیلیکای مصرفی در صنعت رنگ و پوشش نانو سیلیس رسوبی است.
نانو سیلیکای رسوبی در رنگ های پودری همانند یک پوشش عمل می کند و مانع از دود کردن رنگ در کوره های پخت می شود. علاوه بر این نانو سیلیس رسوبی قادر به جذب رطوبت است و به عنوان عامل ضد کلوخه شدن عمل می نماید. کاربرد نانو سیلیکای رسوبی به عنوان فیلر (پر کننده) در ساختار رنگ نیز مورد توجه است. استفاده از ماده مذکور به میزان بهینه در ترکیب رنگ، منجر به بهبود خواص رئولوژیک رنگ، مقاومت در برابر پرتو فرابنفش، پایداری حرارتی و براقیت رنگ می گردد. بر اساس گزارش های موجود، استفاده از نانو سیلیس به مقدار 3-1 درصد وزنی در ترکیب رنگ، منجر به افزایش 30 درصدی سختی رنگ می گردد. همچنین استفاده از نانو سیلیس اصلاح سطحی شده با گروه های سیلان، منجر به افزایش پایداری و مدت زمان نگهداری رنگ می گردد.
کاربرد نانو سیلیس رسوبی در صنعت رنگ با وجود فیومد سیلیکا، به عنوان یک محصول با کیفیت تر، چندان مورد اقبال واقع نشده است. در ایران چند شرکت تولیدکننده رنگ از نانو سیلیکای رسوبی در ساختار رنگ خود به منظور افزایش مقاومت حرارتی رنگ استفاده نموده اند.
